Achter de PetFriend Petsit-schermen
Om de PetFriend "Petsitting aan huis" wat meer bekendheid te geven, heb ik voor jullie een transparante 'kijk achter de schermen' neergeschreven, doorspekt met eigen beeld- en filmmateriaal.

De voorbereiding
Petsitting is meestal een (wederkerende) hondenaangelegenheid. Belangrijk om weten is dat ik nooit bij honden ga zonder een kennismaking (of meerdere kennismakingen, indien nodig) vooraf te maken met baasje én hond. Veiligheid voorop! Tijdens dat samenzijn bespreken we de wensen van jou en je Pluto. Ik laat je weten hoe ik de hond op dat moment ervaar en hoe ik het verblijf bij hem zie. Alle informatie over jullie samenleven dat relevant is voor mij om optimaal voor je hond te zorgen is welkom. Of om rechttoe-rechtaan te zeggen: van cruciaal belang.
Vroeger versus nu
Vroeger ging ik honden altijd heel enthousiast begroeten: "Héééé Pluto, dag venteke, hoe is 't? Awellewellewel!" met de nodige gesticulatie, hoge stemmetjes en aanrakingen, zoals mega knuffels en kopaaitjes, waarvan ik dacht dat Pluto dat even graag had als ik. Want "kijk eens hoe blij dit beestje is om me te zien"!
Ondertussen weet ik wel beter ...
Eigenlijk was ík degene die dolcontent was een hondeke te zien. Niet eenmalig zal 't beestje in kwestie dat allemaal wat té spannend gevonden hebben en wist met zichzelf geen blijf waardoor zijn lichaamstaal voor ons overkomt als enthousiast. Meer daarover later. Maar dit toch even vermelden ;)
Dusss … Ik verkies mijn petsittings altijd te starten met een rustige begroeting. Lees even mee.

Iedereen aan de 'situatiescan'
Soms ben je als baasje nog thuis wanneer ik toekom, maar in de meeste gevallen –en vanuit dat standpunt schrijf ik ook– kom ik binnen wanneer Pluto alleen thuis is.
Ik zorg er voor dat ik relaxed binnenkom en niks in mijn handen heb en doe een 'situatiescan':
- 'hoe voelt Pluto zich, nu ik binnen ben?'
- 'Is er angst, blijdschap, voorzichtigheid ... ?
- 'Hoe voel ik me, nu ik hier ben?'
Die laatste zin verduidelijk ik even: Ik kom niet altijd bij honden die mij meteen als veilig beschouwen. Er zijn honden die tijd nodig hebben om vreemden, en dus mij, te leren kennen. Dat vind ik niet meer dan normaal. Wij zijn ook niet meteen 'iedereen zijnen beste maat' hè.
Sommige honden uiten dat dan ook verbaal door te blaffen bijvoorbeeld, dus het is belangrijk dat ik weet hoe ik me in die situatie voel, om juist te kunnen handelen.
Ook Pluto doet op datzelfde moment zijn eigen situatiescan. Er komt een persoon in zijn veilige ruimte die niet tot de sociale groep, het gezin, behoort. Hij kan zich mogelijks afvragen:
- "Hoe voel ik me hierbij?" -> Dus hoe zal ik reageren?
- "Ken ik die persoon of is die nieuw voor me?
- "Wil ik dichterbij komen om verder te verkennen of zal ik al meteen hallo gaan zeggen?"

Vertrouwen krijg je niet (altijd) meteen
Honden die me niet (goed) kennen zullen misschien liever afstand houden of eerst even kort snuffelen om informatie te verzamelen voor ze beslissen mij vandaag al dan niet 'welcome in my crib' te heten. Zo'n 'informatie-snuffel' gaat vaak gepaard met een voorzichtige benadering en zo goed als geen verder contact. Wanneer ik dat opmerk, zal ik Pluto dus niet gaan aanspreken of aanraken. Ik houd mijn handen laag zodat hij mijn handpalmen kan besnuffelen (daar zitten geurklieren en zodoende hoeft ie niet persé op te springen om informatie te vergaren). Of Pluto uit zijn 'nog niet veilig gevoel' door naar zijn bal te rennen, die meteen voor je voeten te planten en twee meter pal voor je neus te gaan liggen. Dit is géén spel maar controlegedrag. In dit artikel ga ik er niet over uitwijden, maar het is wel een belangrijke om te vermelden.
Ik geef aan dat ik ga binnenkomen en zet me rustig aan tafel. Het is aan Pluto om aan te geven wat hij aankan in deze nieuwe situatie:
- Wil hij verder snuffelen, gaat hij liever naar zijn veilige plekje?
- Staat hij aan de deur om naar buiten te gaan ...?
- Kijk ie me liever een uur lang aan om de situatie onder controle te houden?
- Dringt hij mij de bal op 'om te spelen' (niet dus ;) )
Ik laat hém 'spreken' en geef wat hij nodig heeft. Dat kan dus ook 'gewoon niks' zijn. Dat niks doen geef Pluto de tijd om te wennen ... Hoelang, hangt volledig van hem af. Er is ook een groot verschil tussen de hond geven wat hij wil en wat hij nodig heeft. Daarover meer later!
Een hond die ruimte krijgt op zijn tempo te wennen aan je gezelschap, kan bij volgende ontmoetingen sneller 'ok' met je zijn. De één meteen de volgende keer, de andere kan er soms tien bezoeken over doen. En dàt is helemaal ok voor mij.
Ik weet dat het loont. Je weet wel ... R-E-S-P-E-C-T !

Voorspelbaarheid door vaste routines
Naast de 'voorzichtige honden' heb ik ook honden die me al vertrouwen in hun veilige ruimte en/of sociaal aangelegd zijn waardoor ze me meteen begroeten. Vaak met hun knuffel in de muil of ze zoeken vliegensvlug hun bot, voor ze mij tegemoet komen. Want toegegeven, het is toch wel een beetje spannend! Mega schattig.
Bij vaste petsit-Plutos kan ik vaste routines ontwikkelen. Heerlijk is dat! Zo bied ik hen voorspelbaarheid en veiligheid wanneer ik bij ze ben.
Eerste werk na het binnenkomen is naar buiten voor een plas. Dan is dié spanning alvast weg. Wanneer Pluto ontspannen is, nodig ik hem uit voor een leuk momentje samen buiten. Zulke momenten variëren van hond tot hond:
- een touwspelletje
- balletje gooien, zonder dat er controle gedrag optreedt
- een wandeltje in de tuin
- elk zijn eigen dingetje doen
- …
Elke hond is daar anders in en dat maakt het voor mij wel interessant om die routines te creëren.
Winternota:
Onze buitenmomenten vervallen al vaak eens wanneer Pluto dénkt te smelten en eerder binnen is nog vóór ik gedàcht had om terug naar binnen te gaan. Gniffel. Zolang de plas maar buiten gebeurt hé.
Daarna kijk ik of er rust nodig is. Bij PetFriend-Petsittingen is binnen zijn gelijk aan rustig zijn. Vaak gaan honden zelf aangeven waar ze zin in hebben en dat is het beste dat er is op dat moment. Zo kan ik de hond het optimaalst vergezellen. En dat is heus niet elk moment van de petsit met mij bezig zijn.
Wanneer honden geschikt zijn voor een denkspelletje, haal ik "de plank" of "de broek" boven, die je in het filmpje hieronder aan het werk ziet. nota: Ik zal altijd op voorhand toestemming vragen om voeding te geven aan je hond met het oog op mogelijke allergieën of diëten.
Honden die wat meer 'loco' gaan tijdens zulke activiteiten, gun ik dit pleziertje buiten in de tuin of op het terras. Loco zonder overprikkeling, uiteraard.
Gevoel van veiligheid, door aanwezig te zijn
Vaste hondenoppas momenten zijn perfect om een eigen manier van communicatie te ontwikkelen. Ik gebruik zelden commando's omdat ik verkies om van hart-tot-hart met elkaar om te gaan, gecombineerd met groene en rode woorden-communicatie. And again, daarover meer later.
Deze manier van communiceren helpt mij en Pluto om op een natuurlijke manier met elkaar om te gaan. Omdat we lekker thuis blijven, moét er ook niks. Petsiting betekent aanwezig zijn bij de hond. Meerwaarde kunnen betekenen voor zowel baasje én hond. Dat betekent ook dat wanneer Pluto weet dat hij bij mij steun kan vinden (wanneer er bv geluid van op straat komt en hij dat niet fijn vindt). Toegegeven, als een hond op dat moment steun komt vragen, dan groeit mijn hart! Het betekent dat ik als veilig wordt bevonden en dát vind ik geen evidentie, hoe sociaal een hond ook kan bevonden worden door zijn baasje.

Samen alleen-tijd
Doorgaans is de mand van de hond een plek waar je niet komt. Het is zijn plekje. Net zoals jij je bezoek niet in je bed laat ;) .
Bij Bakari weet ik ondertussen dat ik welkom ben op zijn dekentje om een knuffelare-moment met elkaar te delen. Op deze foto krijg ik zijn Rhodesian Ridgeback-kont tegen me aangeschurkt en een klauw van een poot op mijn been gesmeten, om na even wat aandacht … samen rustig elk ons eigen ding te doen. Schoon toch he.
Afsluiten in alle rust
Vaak zijn de rustige momenten ook deze waar ik mee afsluit, zodat Pluto zich nog eens lekker kan draaien om een slaapje te doen. Utopie uiteraard, want wanneer je rechtstaat voelen ze verandering en dat is dan weer wat onvoorspelbaar. Maar niks is perfect in de wereld, en dat is helemaal ok zo.
Pluto weet het dan wel hoor: "Nog even de puppy-ogen opzetten om een mega-schuldgevoel te bekomen bij tante Sara". (just kidding)
Tot de volgende keer Pluto, bedankt voor 't samenzijn!
Elke hond vraagt een andere aanpak. Ben je benieuwd hoe ik omga met jouw hond als Petsit-buddy?