Oppas ten huize Bobo & Boef
Vree wijs dat ik de twee Engelse Bulldoggies terug ging zien. Het was een opdracht die maanden vooraf geboekt was. Lees in deze blog over ons rustig samenzijn!
Zowel de honden als hun ouders verwelkomen me steeds met veel warmte, waardoor het echt een plezier is voor dit gezin te werken.
Elke oppasperiode is een periode van rust en samenzijn. Een perfecte PetFriend-oppas dus.
Want deze twee jongens hebben geen behoefte aan externe prikkels, zoals wandelen of teveel vreemd bezoek over de vloer krijgen.
Je zou versteld staan hoeveel honden zich hierin kunnen vinden …
Mam en pap zijn terug!
Het is geweldig om te zien hoe het vertrouwen ondertussen is gegroeid.
Zo komen ze, bij de thuiskomst van hun 'baasjes', alle twee terug bij mij om te zeggen 'Kijk, tante Sara! Mama en papa zijn terug'.
Een hond die zich niet veilig bij je heeft gevoeld, zal je straal negeren eens zijn ouders terug zijn.
I feel loved 🍀
Geen standaard hondenoppas
Deze bonkjes hebben enkele lichamelijke gevoeligheden, en daar hoort dus ook de nodige aandacht bij. Snoetjes kuisen, medicatie geven … Maar vooral veel
- snurken,
- knuffels vragen
- en rustig samenzijn … telt voor deze knullen.
Dus geen standaard hondenwandelingen met de bijbehorende externe prikkels.
WEL veiligheid en vertrouwd in eigen huis en tuin.
Laat dat dan ook de meerwaarde zijn van deze oppasdienst.
Het lijkt minder, maar betekent zoveel meer!
Hoe we de dag starten
In de ochtend haal ik ze uit hun bench, die elk in een aparte rustige en donkere ruimte staat.
Het ochtend-enthousiasme kan niet op!
Wat een fijne ochtendbegroeting. Rap even de knabbelstick halen … zegt Boefje! Bobo verkiest lichamelijk contact om de ochtend te starten.
Naar buiten voor een plasje en dan (pijl)snel naar binnen voor het eten 😋 dat ik perfect afweeg. Als een sergeant sta ik dan tussen de twee fretzakjes in om toezicht te houden. Het is belangrijk dat ze elk hun eigen voer eten.
Met hetzelfde enthousiasme gaan de twee broers en ik terug naar buiten om wat langer in de frisse lucht te vertoeven.
Wat rondsnuffelen in het gras en wat knuffels vragen, wat zij willen … Ik ben er voor hen!
Terug binnen kuisen we de snoetjes. Oké, echt leuk vinden ze het niet. Ik let daarom goed op hun stresssignalen, zodat ik tijdig even kan stoppen. Dat houdt hun stressniveau laag. Meer weten over hondentaal?
Forceren is het laatste dat ik wil en zal doen.
Beter nog, indien nodig zal er eerst communicatie zijn met de 'baasjes' via de Whatsapp-groep. Van daaruit kijken we verder.
Elk zijn eigen taken in huis
Doorheen de dag slapen de twee Bully's veel. Met de nodige snurkconcerten op de achter … alléja, zeg maar voorgrond … werk ik vlijtig door aan mijn Puur Puppy project en geniet van het samenzijn.
Tussen de snurksalvo's door, komt vooral Boef even gedag zeggen. Bobo houdt er meer van me op te zoeken als ik in de zetel zit, of aan de kook ben in de keuken.
Een welgekomen pauze voor mijn brein dat soms 120% aan staat 🤯 … (sja, je wil een bedrijf uit de grond stampen, of je wilt het niet he)
Bedankt jongen. Kom hier voor een knuffelke
Van 'halve paniek' naar met een half oog opkijken
Hoe ik merk dat er vertrouwen en een veiligheidsgevoel aanwezig is …
De eerste keren waren de twee op hun hoede en volgden ze mijn doen en laten.
- Even water halen in de keuken - twee doggies staan recht
- Mijn stoel verzetten - twee doggies staan recht
- Een kussen uit de zetel nemen en terug naar de tafel stappen - twee doggies staan recht en lopen onrustig mee naar tafel
- Naar het wc (OLA ANDERE RUIMTE) gaan … - twee doggies staan recht en blijven aan de deur staan
- Iets in de PMD gooien (ook andere ruimte) - twee doggies staan recht en blijven aan de deur staan
Alles was ON-voorspelbaar. Ik was onbekend. Ik begreep het.
Communicatie is key
Ondertussen weten de boys al dat wanneer Sara 'ik kom zo terug' zeg, dat ze gerust kunnen zijn. Ik kom namelijk altijd terug. Als ik wat van plan ben, dan geef ik aan wat ik ga doen.
- 'Even naar de keuken, ik heb dorst' 'Blijf maar lekker liggen'
- 'Ik pak een ander kussen'
- 'Niet verschieten, ik verzet mijn stoel even'
- …
Je kan misschien met je ogen draaien of lachen… want "wat verstaat een hond nu van wat je zegt".
Maar geloof me vrij. Door gewoon met hen te communiceren, en ook de toon waarop je iets tegen hen zegt, brengt het rust en voorspelbaarheid.
Voor mij is dit SAMENLEVEN.
Ook al zijn het niet mijn honden, wij leven nu enkele dagen samen en ik wil dat ze zich veilig voelen bij mij.
Ondertussen mag ik al 'blij zijn' als ze een half oog optrekken, als ik aankondig 'ik ga even plassen, zo terug' 😁.
Bij terugkomst staan ze niet meer aan de deur, maar snurken ze lekker verder, daar waar het gesnurk even door mij verstoord was.
Mission Accomplished?
I think so 🥳
Toegegeven, op de duur moest ik eigenlijk niks meer aankondigen, ze voelden zich veilig.
Zelf mijn vork (per ongeluk) in mijn talloor laten vallen, deed ze niet opkijken 😁
Ga eens naar u nest jong …
Met 'mama-boef' en 'papa-bobo' besproken dat de hondjes tegen 22u - 22u30 gaan slapen. Okido, daar houd ik me dus aan.
Maar zij niet 🙃
Tegen 21u ben ik Bobo zoek …
'Ver kan ie niet zijn', denk ik dan.
En ja hoor, de lieve knul hield meer van zijn rustige bench dan de serie 'Young Sheldon' die ik aan het kijken ben. Waarschijnlijk véél te Amerikaans (Texas) voor deze English Lad …
Daar gaat mijn 'strak avondschema' 🤪. We moeten nog …
- Snoetjes kuisen
- Tandjes poetsen
- Laatste plasje buiten doen
Ook broer Boef lijkt het weinig te boeien dat er nog wat te doen valt en snurkt de woonkamer bijeen. Ik sta alleen buiten … Een hilarisch zicht - vond ik zelf.
Ik laat even de schuifdeur open, you never know …
Ondertussen poets ik de snoet en tanden van Bobo in de bench. Een ontzettend lekkere (stinkend) tandpasta zo blijkt. En hop, daar komt de Bobo-buik tevoorschijn, pootjes in de lucht.
Waw, wat een vertrouwen krijg ik: ik mag hem IN zijn veilige nest knuffels geven. #timetoenjoy
Boef is ondertussen slaapdronken wakker en wachelt naar zijn eigen slaapplek. Rap even de tandenborstel 🪥 in de muil (man dat stinkt 🤪, haha) en slapen maar ventje!
…
Jij ook naar je bench, tante Sara. Doe het licht uit als je naar boven vertrekt 😉!
Ik heb het door …
Slaaptijd voor allen hier aanwezig!
Ook ik ga slapen.
Met een half oog open waak ik over het huis en deze schatjes van patatjes. Ben ook best wel moe …
Morgen een nieuwe dag! 🥰 🐶 🐶