… van mijn 'Hondenoppas aan huis: the next level … ' als dog sitter bij gevoelige of angstige honden.

Ondertussen weet ik wel beter ...

Vroeger versus nu

Vroeger ging ik honden altijd heel enthousiast begroeten {impressie van mezelf …} "Héééé Pluto, dag venteke, hoe is 't? Awellewellewel!" met de nodige gesticulatie, hoge stemmetjes en aanrakingen, zoals mega knuffels en kopaaitjes, waarvan ik dacht dat Pluto dat even graag had als ik. Want "kijk eens hoe blij dit beestje is om me te zien"! 

Eigenlijk was ík degene die dolcontent was een hond te zien. Niet eenmalig zal 't dier in kwestie dat allemaal wat té spannend gevonden hebben en wist met zichzelf geen blijf waardoor zijn lichaamstaal voor ons overkomt als enthousiast. Meer over hondentaal in latere artikels. Maar dit toch even vermelden!

Ondertussen heb ik de kennis van onze huishond zijn (lichaams)taal waardoor ik met respect voor de hond mijn petsitting altijd start met een rustige begroeting. Lees even mee.

De voorbereiding

Dogsitting is meestal een (wederkerende) hondenaangelegenheid. Belangrijk om weten is dat ik altijd eerst een kennismaking (of meerdere, indien nodig) vooraf maak met jou als baasje en je hond, uiteraard. 

Veiligheid voorop 

Tijdens het samenzijn bespreken we de wensen van jou en je Pluto. Ik laat je weten hoe ik hem op dat moment ervaar en hoe ik het verblijf bij hem zie. Alle informatie over jullie samenleven dat relevant is voor mij om optimaal voor je hond te zorgen is welkom. Of om rechttoe-rechtaan te zeggen: van cruciaal belang.

Iedereen aan de 'situatiescan'

Soms ben je als baasje nog thuis wanneer ik toekom, maar in de meeste gevallen –en vanuit dat standpunt schrijf ik ook– kom ik binnen wanneer Pluto alleen thuis is. 

Ik zorg er voor dat ik relaxed binnenkom, niks in mijn handen heb en doe een 'situatiescan': 

• 'Hoe voelt Pluto zich, nu ik binnen ben?' 
• 'Is er angst, blijdschap, voorzichtigheid ... ?'
• 'Hoe voel ik me, nu ik hier ben?'

Die laatste zin verduidelijk ik even: Ik kom niet altijd bij honden die mij meteen als veilig beschouwen. Er zijn honden die tijd nodig hebben om vreemden, en dus mij,  te leren kennen. Dat vind ik niet meer dan normaal. Wij zijn ook niet meteen 'iedereen zijnen beste maat' hè. 

Ook Pluto doet op datzelfde moment zijn eigen situatiescan. Er komt een persoon in zijn veilige ruimte die niet tot de sociale groep, het gezin, behoort. Hij zal zich mogelijk afvragen:

• "Ken ik die persoon of is die nieuw voor me?" 
• "Hoe voel ik me hierbij?" -> Dus: hoe zal ik reageren?
• "Wil ik de afstand bewaren en vanop een afstand verkennen of zal ik al meteen voorzichtig hallo gaan zeggen?" 

Vertrouwen krijg je niet (altijd) meteen

Als professioneel oppasser kom ik (vooral) bij angstige en gevoelige hondenzieltjes. Daarom neem ik hier de tijd om neer te pennen hoe zulke begroetingen kúnnen verlopen …

• Je hond vindt bezoek eng: Honden die bezoek eng vinden, uiten dat vaak verbaal door te blaffen. Dat kan vanop een afstand zijn, maar ook vlak aan je gezicht. Het is belangrijk dat ik op zulke momenten vooral rust breng bij mezelf, om je angstige hond die rust ook aan te bieden. Dat doe ik door traag te bewegen, stil te gaan zitten op een stoel, mijn gezicht af te wenden en aandacht te geven aan mijn ademhaling.

• Je hond wil controle over de situatie: Sommige Pluto's (vaak borders …) uiten hun 'nog niet veilig gevoel' door naar hun bal te rennen, die meteen voor je voeten te planten en twee meter pal voor je neus te gaan liggen. Dit is geen spel maar controlegedrag. In dit artikel ga ik er niet verder op in, maar het is wel een belangrijke factor om te vermelden.

• Je hond houdt liever afstand: Gevoelige honden zullen, wanneer ze dat zelf kiezen, afstand houden of eerst even kort snuffelen om informatie te verzamelen voor ze beslissen mij 'welcome in my crib' te heten. Zo'n 'informatie-snuffel' gaat vaak gepaard met een voorzichtige benadering en zo goed als geen verder contact. Wanneer ik dat opmerk, zal ik Pluto dus niet gaan aanspreken of aanraken. Ik blijf gewoon staan, laat hem mij besnuffelen en wacht tot wanneer hij een rustige houding heeft en eventueel een beetje afstand neemt.

Ik geef aan dat ik ga binnenkomen en ga eerst rustig aan tafel zitten. Het is aan Pluto om aan te geven wat hij aankan in deze nieuwe situatie: 

• Wil hij verder snuffelen?
• Gaat hij liever naar zijn veilige plekje? 
• Staat hij aan de deur om naar buiten te gaan? 
• Kijk hij me liever een uur lang aan, om de situatie onder controle te houden? 
• Dringt hij mij de bal op 'om te spelen' (niet dus ;) )

Ik laat hém 'spreken' en geef wat hij nodig heeft. Dat kan dus ook 'gewoon niks' zijn. Dat niks doen geeft Pluto de tijd om te wennen ... Hoelang, hangt volledig van hem af. Er is ook een groot verschil tussen de hond geven wat hij wil en wat hij nodig heeft. Daarover meer later!

Een hond die ruimte krijgt op zijn tempo te wennen aan je gezelschap, kan bij volgende ontmoetingen sneller 'ok' met je zijn. De één meteen de volgende keer, de andere kan er soms tien bezoeken over doen. En dàt is helemaal ok voor mij. 

Je weet wel ... R-E-S-P-E-C-T !

Ultieme rustbrenger

Vele gevoelige of angstige honden zullen niet uitnodigen om te spelen. Ze wensen een veilige afstand te bewaren en rustig de tijd door te kunnen brengen. Meestal zit ik aan tafel in stilte te werken of draai op de achtergrond wat rustige muziek. 

Wanneer je merkt dat de hond, die het zo moeilijk had als je binnenkomt, heerlijk op de bank ligt te slapen … dan is mijn doel bereikt en mijn hart verwarmd (zie filmpje). Als baasje krijg je uiteraard een fijne update van zulke momenten. Ik deel graag hieronder zo'n fantastisch moment.

Gevoel van veiligheid, door aanwezig te zijn

Vaste oppasmomenten zijn perfect om een eigen manier van communicatie te ontwikkelen. Ik gebruik zelden commando's omdat ik verkies om van hart-tot-hart met elkaar om te gaan. 

Honden verstaan heel veel. Ze observeren je lichaamstaal en voelen aan je bewegingen, gezichtsuitdrukking en intonatie hoe jij je voelt. Deze manier van communiceren helpt mij en Pluto om op een natuurlijke manier met elkaar om te gaan. 

Omdat we lekker thuis blijven, moét er ook niks. Petsiting betekent aanwezig zijn bij de hond. Meerwaarde kunnen betekenen voor zowel baasje én hond. Dat betekent ook dat Pluto weet (of ontdekt) dat hij bij mij steun kan vinden (zie filmpje). Toegegeven, als een hond op dat moment steun komt vragen, dan groeit mijn hart! Het betekent dat ik als veilig word bevonden en dát vind ik geen evidentie, hoe sociaal een hond ook kan bevonden worden door zijn baasje. 

Lees verder onder de aankondiging van mijn GRATIS WEGGEVER !

Voorspelbaarheid en vreugde door vaste routines

Naast de 'voorzichtige honden' heb ik ook honden die me al vertrouwen in hun veilige ruimte en/of sociaal aangelegd zijn waardoor ze me meteen begroeten. Vaak met hun knuffel in de muil of ze zoeken vliegensvlug hun bot, voor ze mij tegemoet komen. Want toegegeven, het is toch wel een beetje spannend! Mega schattig.

Elke hond is daar anders in en dat maakt het voor mij interessant om samen routines te creëren. Heerlijk is dat! Zo bied ik hen voorspelbaarheid en veiligheid wanneer ik bij ze ben. 

Eerste werk na het binnenkomen is naar buiten voor een plas. Dan is dié spanning alvast weg. Wanneer Pluto ontspannen is, nodig ik hem uit voor een leuk momentje samen. Zulke momenten variëren van hond tot hond: 

• een touwspelletje
• balletje gooien, zonder dat er controle gedrag optreedt
• een wandeltje in de tuin
• elk zijn eigen dingetje doen
• …

Overnachten bij de hond

Vele huishonden slapen lekker op de kamer bij hun baasjes. De ene in een knusse mand aan het voeteinde terwijl de andere op bed zijn comfortabel plekje vindt. 

Als gewoontedier zal de hond dus (9 op 10) ook het plekje opzoeken in de slaapkamer wanneer er bij hem wordt overnacht. Dat is best spannend, want zowel jij als baasje en ik als 'pseudo-verzorger' weet niet hoe de hond zich zal gedragen wanneer jij er niet bent. Mijn ervaringen bij bijvoorbeeld Kora, Spencer, Munah & Charlie en Kibo kunnen vertellen dat ze exact hetzelfde doen: in dezelfde kamer slapen. 

Het vertrouwen dat ik op dat moment van de hond krijg, is geen evidentie. Ik kom in hun veilige zone. Ondanks de voorbereidende gesprekken tussen jou en mij, zijn de stayovers (minumum één dag en één nacht) altijd spannend, wanneer je huisdier gewoon is om 'mee te gaan slapen'. 

Niet alle nachten zijn even gemakkelijk. Gevoelige honden hebben ook dan hun gevoeligheden en dus de juiste steun nodig, waarvan jij, als oppasser nog niet de hele 'handleiding' van kent. Transparante communicatie gedurende de opdracht is belangrijk.

Wanneer de nacht goed verlopen is, is 'opstaantijd' vaak heel bijzonder. Een nieuwe dag starten met weer wat meer vertrouwen in elkaar. Vreugde is dan ook vaak voelbaar. Alsook de poot van een enthousiaste Aussie. #risicojob

Tot de volgende keer Pluto, bedankt voor 't samenzijn!

Elke hond vraagt een andere aanpak. Ben je benieuwd hoe ik omga met jouw hond als Petsit-buddy?

Lees meer over de voordelen van Petsitting aan huis?

Heb je vragen na het lezen van dit artikel? Stel hier je vraag.