Dogsitting … the next level

Dit artikel schrijf ik naar aanleiding van de hondenoppas-opdrachten die ik de afgelopen periode heb uitgevoerd en die perfect omschrijven wat ' … the next level' betekent.

Rustgever als visitekaartje

Vooral hondenbaasjes die een viervoeter met een bepaalde gevoeligheid hebben, vinden hun weg naar mijn oppasdienst. Als professioneel oppas is kennis van hondentaal mijn 'uithangbord'. Het is echt een meerwaarde om honden te kunnen 'lezen', hun lichaamstaal te kunnen interpreteren en hen daardoor te kunnen geven wat ze nodig hebben. Met enige bescheidenheid durf ik neerpennen dat deze kennis me onderscheidt van andere oppasdiensten.

Het is belangrijk dat honden met gevoeligheden niet overprikkeld worden. Rustgever zijn voor jou en je hond is mijn doel en daarmee ook mijn 'visitekaartje'. Tijdens de hele opdracht zet ik ik bewust in op veiligheid, rust en (op termijn) vertrouwen. Dat betekent ook: opmerken wat de hond écht nodig heeft om zich rustig en veilig te voelen. Ik voel me uiteraard altijd gevleid wanneer ik merk dat je huisdier mij begint te vertrouwen …

!!! Niet alleen de gevoelige zielen houden van een oppas die hun taal spreekt. Ook vrolijke en onbezonnen Pluto's zullen deze manier van oppas vast kunnen appreciëren.

Onbekend is onbemind

Ik observeer oppashondjes eigenlijk non-stop. Wat oogt als een chille tijd met je huisdier is vaak ook effectief een chille tijd maar dan mét een alertheid van mijn kant die steeds aanwezig is.

Het kan gebeuren dat doggo moet wennen aan mijn aanwezigheid en daardoor de nodige voorzichtigheid of reactiviteit aan de dag zal stellen. Elke hond doet dat op zijn manier. Zo is de ene hond behoorlijk over zijn toeren (aka enthousiast *knipoog*) terwijl de andere hond tijdelijk een andere kamer zal opzoeken. Anderen zijn meteen te vinden voor (zachte) interactie en communicatie.

Het gebeurt dat een huisdier zich helemaal anders gedraagt tijdens de petsit dan tijdens de kennismaking of doorgaans hoe jij als baasje je hond ervaart. Dat vind ik heel normaal. Als oppas moet je namelijk altijd onthouden dat jij niet het baasje bent. In wezen ben je een vreemde eend in zijn territorium. Hoe lief, speels of rustig een hond ook kan ogen, wanneer je de hondentaal kent, zie je veel emoties … zowel de aangename als minder fijne gevoelens. Alle gedragingen worden transparant naar jou gecommuniceerd. 

Ik schreef al eerder een blog over hoe zo'n petsitting eruit kan zien achter de schermen. 

Zoekwerk en wanhoop

Ondanks mijn hondenkennis valt het voor dat bij zeer gevoelige honden bewust zoekwerk nodig is en/of wanhoop bij komt kijken. Zoals eerder gezegd: ik ben niet het baasje. Ik ben niet de veilige haven van de hond. Soms is het zoeken, uittesten en beseffen dat ik mogelijk even niet kan helpen. De reden is er wel, maar op dat moment niet te achterhalen. Dat kàn komen omdat de hond me (nog) niet voldoende vertrouwt om zich te laten steunen. Dat respecteer ik ook volledig, want het is heel normaal. Hier heb je ook meteen dé reden waarom ik voorstander ben voor een vaste oppas voor je hond. Zo kan je hond vertrouwen opbouwen met de 'vaste dogsit'. Ook zijn sommige honden belast met een pijnproblematiek, waardoor de machteloosheid bij mij aanwezig is. Dan voel ik compassie en bied ik aangepaste steun tot wanneer de situatie aangenamer wordt voor de hond.

Het komt dus voor dat, ondanks mijn kennis van hun taal, er ruis op de communicatie zit. Op zulke momenten zet ik volledig in op veiligheid. Wanneer ik de enige persoon in de buurt ben, maar niet de persoon ben die de hond kan helpen om tot rust te komen, bied ik ze altijd de mogelijkheid om zelf keuzes te maken die hén helpen om te kalmeren. Ik bekijk de situatie dan bewust vanop een veilige afstand. Alertheid tijdens de petsits is een niet te onderschatten factor.

Als de rust is weergekeerd en er een goed zicht is op de afgelopen situatie, zullen zulke momenten ook steeds gecommuniceerd worden naar jou.

Fijne communicatie

Gelukkig zijn minder fijne momenten eerder ondergeschikt en genieten we doorheen de petsit van gezellig samen vertoeven binnen of genieten van rustige spelmomenten in de tuin.

Zo had ik bij een oppasopdracht even mijn yogamat uitgerold om wat stretch-oefeningen te doen. Het voelde veilig aan en ik was benieuwd naar wat de hond zou doen. Na enkele seconden wat rond en op de mat te lopen, legde hij hem er gezellig bij. Ik kreeg de toestemming om hem traag over zijn buik te aaien toen hij zich op zijn rug draaide. Hieronder heb je een leuk beeld van dat moment.

Op zo'n momenten kan je niet altijd de gezichtsuitdrukking zien en is het belangrijk dat je naar het hele lichaam kijkt. Zijn staart ging traag en los van links naar rechts en zijn achterpoten vielen helemaal open. Het aaien was gewenst! Niet voor lange tijd. Ik merkte na enige tijd toch wat spanning op, dus ik stopte tijdig met aaien én met mijn mat-sessie. 

Ik neem vele momenten op met mijn camera, om achteraf een leuk beeld te kunnen delen én om deze goed te bekijken om zeker te zijn dat mijn interpretatie van zijn lichaamstaal juist was.

Home sweet … other home

Bij langere verblijven geef ik toe dat ik telkens moet 'acclimatiseren'. Je kan het vergelijken met het verlaten van je eigen veilige omgeving en het toekomen in een vakantiehuis waar je nog alles moet leren kennen. Met je valies in je hand … in een andere omgeving met verschillende geuren en geluiden, een ander bed, keuken, tuin, zetel, … en vooral: de dieren met hun routines en gewoontes, wensen en ja … soms ook angsten.

Uiteraard doe ik mijn job ontzettend graag en maak ik zélf de keuze om nu en dan 'ontheemd' te zijn van mijn eigen veilige plek: een keuze die vele honden niet zelf kunnen maken. Bedenk ik me net …

Lees ook: een kijkje achter de schermen van een PetFriend-hondenoppas • Waarom petsitting aan huis? • Doe de 'gelukkige hond'-checklist

Heb je vragen na het lezen van dit artikel? Stel hier je vraag.